مصرف فلزات سنگین مانند سرب، جیوه، کادمیوم و جیوه توسط کودکان و نوزادان میتواند عوارض جدی برای سلامتی آنها داشته باشد. این فلزات در محصولات مانند شیرخشک و مکملهای غذایی ممکن است به دلیل آلودگی محیط یا فرآیندهای تولید در آنها حضور داشته باشند. این مسئله برای سلامتی نوزادان و کودکان اهمیت بالایی دارد.
فلزات سنگین مانند سرب و جیوه میتوانند به مغز و سیستم عصبی نوزادان آسیب برسانند. مصرف مقادیر بالای این فلزات میتواند به مشکلات توسعهی عقلی و حتی مشکلات سلامتی دیگر منجر شود. مصرف فلزات سنگین ممکن است برای سیستم ایمنی نوزادان آسیب زننده باشد و باعث ضعف سیستم ایمنی آنها گردد و همچنین برخی فلزات سنگین مانند کادمیوم ممکن است منجر به مشکلات در رشد و تقویت استخوانهای نوزادان شوند.
برای جلوگیری از این مشکلات و افزایش اهمیت سلامتی نوزادان، پایش و کنترل میزان فلزات سنگین در محصولات غذایی بسیار حیاتی است. سازمانهای مختلف به این موضوع توجه ویژهای دارند و استانداردهایی برای محدود کردن میزان فلزات سنگین در محصولات غذایی ایجاد کردهاند.
در کل، مصرف فلزات سنگین در محصولات غذایی، بهویژه محصولاتی که برای نوزادان و کودکان طراحی شدهاند، یک موضوع حساس است و نیازمند پایش دقیق و کنترل است. با اتخاذ اقدامات مناسب برای کنترل و کاهش میزان فلزات سنگین و همچنین پایش دقیق این مواد در محصولات غذایی، میتوان به حفظ سلامت نوزادان و کودکان کمک زیادی کرد