انسان ها یک رابطه همزیستی پیچیده با میکروبیوم روده خود دارند، که فرض بر این است که بر سلامت میزبان و بیماری به طور گسترده تأثیر می گذارد. تغییرات اپی ژنتیک به سلول های میزبان اجازه می دهد تا بیان ژن را بدون تغییر توالی DNA تنظیم کنند. میکروبیوم روده، که نکات محیطی را ارائه می دهد، می تواند با تغییراتی در بیان ژن و اپی ژنوم آنها، بر پاسخ به محرک های سلول های میزبان تأثیر بگذارد. داده های افزایش یافته اخیر نشان می دهد که RNA های غیر کد کننده تنظیمی (miRNA ها، RNA های حلقوی و lncRNA طولانی) ممکن است بر تعاملات میکروب میزبان تأثیر بگذارند. این RNA ها به عنوان نشانگرهای زیستی پاسخ میزبان بالقوه در اختلالات مرتبط با میکروبیوم، از جمله دیابت و سرطان، پیشنهاد شده اند. این مقاله درک کنونی از تعامل بین میکروبیوتای روده و RNA غیر کدکننده، از جمله lncRNA، miRNA و RNA دایره ای را بررسی می کند. این می تواند به درک عمیق بیماری انسان و تأثیر درمانی منجر شود. علاوه بر این، مهندسی میکروبیوم به عنوان یک استراتژی اصلی برای بهبود سلامت انسان مورد بحث قرار گرفته است و این فرضیه را در مورد گفتگوی متقابل مستقیم بین ترکیب میکروبیوم و RNA غیر کدکننده تایید می کند.
RNA های غیر کد کننده تنظیمی (miRNA ها، RNA های حلقوی و lncRNA طولانی) ممکن است بر تعاملات میکروب میزبان تأثیر بگذارند. این RNA ها به عنوان نشانگرهای زیستی پاسخ میزبان بالقوه در اختلالات مرتبط با میکروبیوم، از جمله دیابت و سرطان، پیشنهاد شده اند. این مقاله درک کنونی از تعامل بین میکروبیوتای روده و RNA غیر کدکننده، از جمله lncRNA، miRNA و RNA دایره ای را بررسی می کند. این می تواند به درک عمیق بیماری انسان و تأثیر درمانی منجر شود. علاوه بر این، مهندسی میکروبیوم به عنوان یک استراتژی اصلی برای بهبود سلامت انسان مورد بحث قرار گرفته است و این فرضیه را در مورد گفتگوی متقابل مستقیم بین ترکیب میکروبیوم و RNA غیر کدکننده تایید می کند.
مهندسی میکروبیوم به عنوان یک استراتژی اصلی برای بهبود سلامت انسان این فرضیه را در مورد گفتگوی متقابل مستقیم بین ترکیب میکروبیوم و RNA غیر کدکننده تایید می کند.
